!جنایت سازمان یافته علیه فعالین سیاسی را محکوم می کنیم

من هراس ام نیست،

چون سرانجامِ پُر از نکبت هر تیره روانی را

که جنایت را چون مذهبِ حق موعظه فرماید می دانم چیست

خوب می دانم چیست...(احمد شاملو)

خبر اعدام ناگاه فرزاد کمانگر و چهار زندانی سیاسی دیگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان چنان تکان دهنده و هولناک بود که بار دیگر همه مردم آزادی خواه و فعالین سیاسی- اجتماعی در ایران و در تمام جهان را میخکوب نمود.

حکومت سرمایه داری اسلامی که رکورد دار جنایت سازمان یافته اعدام، در بین دیگر شرکای تبهکار خود در عرصه بین المللی است، با قساوتی باورناپذیر، بار دیگر خون چند تن دیگر از جوانان ایران را به خاک ریخت تا آسمان این شب بر فراز تپه های اوین پر ستاره تر شود.

این در حالی است که ظرف چند روز اخیر، و با پُشت سر گذاشتن روز جهانی کارگر و اعتراضات عمومی و گسترده مردم به رهبری کارگران و فعالین طبقه کارگر علیه سرکوب، فقر و خفقان، حکومت ترور و وحشت اقدام به اعدام تعدادی از پناهجویان افغانی و 6 نفر از مجرمین عادی در زندان قزل حصار نموده است تا قامت یک حکومت فاشیستی را تمام قد در مقابل دیدگان مردم خشمگین و معترض ایران و جهان قرار دهد و فضای ارعاب را بیش از پیش دامن بزند.

توحش و بربریت لجام گسیخته ای که سی سال است گلوی تک تک ساکنان این جامعه اختناق زده را فشرده، امروز بیش از هر زمان دیگری این حقیقت را بر ملا می کند، که راه های بسیاری پیش روی ما، مردم به جان آمده از فقر، نابرابری، تبعیض، خفقان، فقدان آزادی و انواع بی حقوقی های سیاسی- اجتماعی و... نیست.

راه های بسیاری برای متوقف کردن جنایت سازمان یافته اعدام توسط ماشین دولت سرمایه داری اسلامی وجود ندارد و از مسیرهایی بسیار، رهایی، آزادی و برابری محقق نمی شود...اکنون تنها یک راه پیش روی ماست... روزجهانی کارگر امسال به عنوان مبداء تحولات جدیدی در عرصه مبارزات پیشروان و فعالین آزادی خواه نه فقط در ایران، بلکه در اقصی نقاط جهان، نشان گر تنها مسیر واقعی به سوی جهانی انسانی و شایسته زیست اکثریت مطلق انسان هایی بود که در رنج و حرمان زاییده سرمایه داری کمر خم کرده اند.

تنها با در پیش گرفتن چنین مسیری است که می توان تاوان خون عزیزترین و دلیرترین رفقایمان را که تا پای جان ایستادگی کردند و درس مقاومت و مبارزه را به ما آموختند، بازستانیم. اکنون این وظیفه همه ماست که در پرتو جنبش توده ای و رادیکالی که در حدود یک سال گذشته در بستر جامعه ایران جاری بوده و در بطن بحران عمیق اقصادی وسیاسی که حکومت سرمایه با آن دست به گریبان است، مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی و مقابله با موج اعدام ها را در گستره ای توده ای پیگیری نماییم و به شکلی منسجم تر و متشکل تر، نیروی عظیم توده های معترض و به جان آمده را در مسیر مبارزه سازماندهی نماییم.

ما تمام مردم مبارز و آزادی خواه ایران و جهان را فرا می خوانیم تا با مبارزه متحدانه و صفوفی در هم تنیده این عمل وحشیانه و ضد انسانی را محکوم و به هر شیوه ممکن علیه حکومت سرمایه اسلامی بایستند و اعتراض نمایند، حمایت و هم دردی خودشان را با خانواده های جان باختگان ابراز نموده، برای آزادی دیگر زندانیان سیاسی در معرض خطر اعدام تلاش بی وقفه نمایند و هزینه دست زدن به چنین جنایاتی را برای حکومت هایی نظیر حکومت سرمایه داری اسلامی هرچه گزاف تر سازند.

در پایان با اندوهی وصف ناپذیر به خانواده ها، بازماندگان و نزدیکان جان باختگان راه آزادی، مرگ این عزیزان را تسلیت می گوییم. گو این که، اینان مرگشان زندگی است و در این سال بد، سال درد و اشک، غم از دست رفتنشان سرمایه مبارزه ما خواهد بود.

زنده باد فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان!

زنده باد راه همه جان باختگان راه آزادی، برابری و سوسیالیسم!

زنده باد مقاومت و مبارزه تا برقراری سوسیالیسم!

دانشجویان سوسیالیست دانشگاه های ایران

19 اردیبهشت 1389

http://www.socialist-students.com/

http://www.socialist-students.blogfa.com/