!دیگر اعدام نمی تواند رژیم را نجات دهد

در شامگاه یکشنبه 19 اردیبهشت چند نفراز زندانیان سیاسی با نامهای شیرین علم هولی، مهدی اسلامیان، فرهاد وکیلی، علی حیدریان و فرزاد کمانگر توسط جلادان و جنایتکاران رژیم اعدام گردیدند. این اعدامها ادامه همان سیاست های سرکوب گرانه از بدو به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی است. تثبیت رژیم اسلامی از همان ابتدا بر پایه سرکوب های گسترده و اعدام سیاسی دهه 60 انجام گرفت. اما شرایط امروز رژیم با دوره قدرت گیری اش کاملاً متفاوت است . دردوره اخیر از قدرت نامحدودی که حکومت در دوره بعد از انقلاب از آن برخوردار بود خبری نیست. خصوصاً در یکسال گذشته بحران های اقتصادی و سیاسی، رژیم را چند شقه کرده است و از طرف دیگر اعتراضات توده های زحمتکش جامعه رژیم جلادان را به چالش جدی کشاند. علی الخصوص در اول ماه می با حضور گسترده و مقتدرانه طبقه کارگر، بیش از پیش ضعف رژیم نمایان گردید. در چنین موقعیتی در دستور گذاشتن اعدام فعالین سیاسی نه نشان دهنده قدرت سیاسی حکومت بلکه برعکس ناشی از ضعف آن است رژیم با این کار می خواهد قبل از شروع موج دومی از اعتراضات که حتی خود به قوی بودن احتمال وقوع آن معترف است و بر اساس شرایط سیاسی و اقتصادی کنونی و نیز حضور طبقه کارگر به سمت سرنگونی کامل رژیم سیر خواهد کرد - فضای رعب و وحشت را در جامعه گسترش دهد اما این جنایات نمی تواند راه نجاتی برای رژیم باشد.

بنابراین در وضعیت کنونی تنها با یک مبارزه متشکل و سراسری توده ها و با حضور گسترده طبقه کارگر می توان به مبارزه با رژیم جلادان جمهوری اسلامی رفت. تنها با سرنگونی این رژیم سرکوب سرمایه ازهرجناح آن، می توان ازتکرار این فجایع برای همیشه جلوگیری کرد زیرا دیکتاتوری این رژیم نه فقط یک دیکتاتوری ایدئولوژیک بلکه یک شکل عریان از استبداد طبقاتی است و رسیدن توده های زحمتکش جامعه به یک زندگی مرفه و شرافتمندانه بسته به نابودی این نظام ضد انسانی سرمایه می باشد و این امرهم تنها در گرو حضور قدرتمند طبقه کارگر درعرصه مبارزه است .

تشکیلات خارج کشور اتحاد سوسیالیستی کارگری ضمن تسلیت به خانواده های اعدام شدگان و اعلام همدردی با آنان به سهم خود فعالانه در اعتراضات جاری خارج کشور در رابطه با اعدام این فعالین شرکت می نماید.

کمیته خارج کشوراتحاد سوسیالیستی کارگری

http://wsu-iran.org/

wsu@home.se