سال نبرد توده ای، سال ستیز طبقاتی

روز کارگر امسال در شرایطی فرا می رسد که سرمایه داری ایران و رژیم اسلامی حامی آن در یکی از عمیق ترین دوران بحران سیاسی، اقتصادی و حکومتی خود است. ادامه حیات نظام سرمایه داری ایران فقط با حذف یارانه ها که غارت سفره نان محقر ده ها میلیونها کارگر و زحمتکش و خانواده هایشان است ممکن شده و در مقابل آن یک مقاومت سراسری با امتناع از پرداخت قبضهای گاز آغاز شده است. عروج جنبش آزادیخواهانه مردم ایران بحران حکومتی رژیم اسلامی را لاعلاج کرده، رژیم را ناتوان از سروسامان دادن به صفوف خود ساخته و ادامه حیاتش را تنها با بکارگیری تمام ابزارهای دیکتاتوری و سرکوبش در یک جنگ مرگ و زندگی با مردم گره زده است. با آغاز جنبشهای انقلابی در کشورهای عربی که از شمال آفریقا تا خاورمیانه علیه دیکتاتوری، فساد و کلیه بلایایی که نظام سرمایه داری بسرشان آورده امتداد یافته، جنبش کارگری و جنبش آزادیخواهانه مردم ایران علیه رژیم اسلامی به بخشی از یک جنبش عظیم منطقه ای تبدیل شده که بر هم تاثیر می گذارند.

جنبش آزادیخواهانه مردم ایران رژیم اسلامی را افشا و بی آبرو ساخت و ارتجاع اسلامی را در کل کشورهای اسلامی و عربی ضعیف کرد. انقلابات و جنبشهای آزادیخواهانه در کشورهای عربی اثبات کرد که ارتجاع اسلامی که یکی از بزرگترین دشمنان کارگران است، مقبولیت خود را از دست داده است و راه حلهای انقلابی و رادیکال جای راه حلهای دیگر را گرفته است. در ایران نیز با تظاهرات ۲۵ بهمن که مردم حذف خامنه ای را بعنوان ستون فقرات رژیم اسلامی هدف فوری خود اعلام کردند روند دست بالا یافتن راه حل و استراتژی انقلابی آغاز شده و اوضاع عینی به نفع انقلابیون و سوسیالیستها چرخش بزرگی کرده است. اکنون فوری ترین خواست جنبش مردم سرنگونی رژیم اسلامی است و لذا تنها استراتژی سوسیالیستی و کارگری می تواند این خواسته را متحقق کند. این خواست تنها با به میدان آمدن کارگران با سلاح اعتصاب و ترکیبی از خواستهای اقتصادی و سیاسی، نان و آزادی، امکان پذیر است.

روز کارگر پارسال ۱۲ تشکل علنی کارگری یک بیانیه مشترک مطالباتی دادند و در تکمیل آن شورای برگزاری روز جهانی کارگر طی اطلاعیه ای نحوه برخورد جنبش کارگری به جنبش آزادیخواهانه مردم را بیان کرد و کارگران را به تجمعات و تظاهرات های سراسری در روز کارگر فراخواند. اگر چه میلیتاریزه شدن شهرهای اصلی ایران و به ویژه تهران مانع از تجمعات کارگران شد اما فضایی که این دو اطلاعیه در حمایت و همبستگی با جنبش کارگری ایران خلق کرد از سال ۱٣۶۰ به اینسو بیسابقه بود. امسال نیز کمیته های کارگران سوسیالیست داخل کشور با انتشار منشور مطالبات کارگری و شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر نیز با انتشار بیانیه ای در تدارک برگزاری روز کارگرند. مستقل از اینکه کارگران تا چه حد بتوانند مراسم روز کارگر خود را بشکل وسیع برگزار کنند، سال ۹۰ یک سال تعیین کننده برای جنبش کارگری و جنبش آزادیخواهانه مردم است؛ سالی که شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر در تقابل با سال "جهاد اقتصادی" خامنه ای آنرا سال "ستیز طبقاتی" نامیده است.

سرنگون باد رژیم اسلامی

پیروز باد مبارزه برای نان و آزادی

زنده باد سوسیالیسم

کمیته اجرایی اتحاد سوسیالیستی کارگری

پنجم اردیبهشت ۱٣۹۰