با گسستن ازحلقۀ سولیداریتی سنترــ اعطای ملی برای دموکراسی
! اردوی كار را از سلطه امپراطوری مالی آمریكا آزاد كنید

نویسنده: كیم سایپس  Kim Scipes (١)/منبع: وبسایت مانثلی ریویو (MR Zine)٬ ١٩ جولای ٢٠٠۵ / مترجم: سودا ثانی / اختصاصی قادر

‎‎http://mrzine.monthlyreview.org/scipes190705.html

دراوج برآمد رفرم‌های كارگری- كه همواره نیز چیزهای مثبتی نیستند-  بسیار ناامید كننده است كه توجهی نازل به مسئله سیاست خارجی كارگری را نظاره‌گر بوده باشیم. به نظرم این موضوع  به گوریلی غول پیکر میماند كه هیچ كس حاضر نیست حتی بدان نزدیك شود. من در اینجا مدلل خواهم ساخت كه مطلقا ضروری است كه جنبش كارگری به این امر بپردازد.

به محض شروع‎‎‏ مطالعه‌ی معدود مباحثات ٬ تأملات و اندیشه های مترقی در باره ی سمت و سوی گسترش جنبش كارگری درآینده٬ متوجه قلت مباحثات بر سر چگونگی كاركرد جنبش كارگری در سطح جهانی شدم. این امر دهشت آوراست! 

فكر میكنم دیوید بیكن ــ ژورنالیست كارگری و " جنبش كارگری آمریكا علیه جنگ " تنها كسانی هستند كه تلاش كرده اند به نحوی این مسائل را مورد مداقه قرار دهند. اما ازاتحادیه بین المللی كارگران خدمات SEIU‏‎ (٢) یا جان سوئینی ٬ چیزی كه جنبش كارگری را در یك پرسپكتیو جهانی بررسی نماید ندیده ام.

در همه‌ی مواردی که من مطالعه کرده ام فرض براین بوده است كه اقتصاد آمریكا مستقل از سایر نقاط جهان است و به استثنای بحث‌های محدودی در مورد مسئله صدور مشاغل٬ كل چیزی كه من دیده ام این است كه ما نیاز به اتحاد با كارگرانی در كشورهای ماوراء بحار داریم كه در همان كمپانی‌ها و شركت‌ها كار میكنند.

    خیر! این به تنهائی كفایت نمیكند. اقتصاد آمریكا مستقل نیست و نیروی كار در حقیقت در متن یك اقتصاد جهانی عمل میكند. مدتهای مدید است كه رشد و بهزیستی اقتصادی ایالات متحده از این زمینه جهانی متأثر بوده است...

 اصل مطلب اینست: بدون شك ایالات متحده در شبكه اقتصاد جهانی درگیر است وتنها  بخاطر گسترش و توسعه اش در گذشته است كه امروز بیش از كشورهای در حال توسعه  قادر است آینده اقتصادی خود را رقم زند. اما تفوق ایالات متحده فراتر از سطح بالای رشد اقتصادی‌اش است: رهبران آن آگاهانه یك شبكه‌ی جهانی سیاسی ــ اقتصادی به رهبری ایالات متحده ایجاد نموده اند؛ یك امپراطوری بدون مستعمره. و بدینگونه مضاف بر قدرت اقتصادی ؛ امكانات سیاسی٬ نظامی و فرهنگی‌یی دردست دارند كه با تكیه بر آن٬ میتوانند رشد آتی خویش را بر اساس شرایط و نیازهای خود تسهیل نمایند و در همان‌حال رشد كشورهای دیگر را محدود سازند.

  "امپراطوری" ایالات متحده بر پایه های روابط نئو مستعمراتی (و در مواردی چون عراق بر استعمار مستقیم) استوار است كه در نهایت به بهره كشی شدید از كار انسانی  و منابع طبیعی این كشورها متكی است. بنابر این گزینه‌ای كه برای كارگران این كشورها می‌ماند اینست كه یا باید بكوشند از منافع تنگ نظرانه ما در "امپراطوری" دفاع نمایند و یا آنكه دنیای نوینی بر پایه احترام متقابل و سیستم تولید كمتر زیان‌باری برای كارگران و محیط زیست بنا كنند.

اگرنخواهیم برای ابقای كوركورانه سیستم "امپراطوری" فعالیت كنیم ــ سیستمی كه حیاتش به معنای آنست كه دختران و پسران ما سربازان ماشین جنگی‌یی باشند كه اشتهای مالی سیری ناپذیرش٬ تمام منابع مالی ِخدمات عمومی را می بلعد ــ بایست منتقدانه اعمال حكومت آمریكا را ارزیابی نمائیم و اگر مدلل گشت كه مضرند٬ آنگاه می‌بایست  فضائی برای مانور علیه شان باز گذاشت و یا آنها را درهم شكست.

 درست از همین زاویه است كه كارزار "ائتلاف برای همبستگی آمریكای لاتین" علیه "اعطای ملی برای دموكراسی" (NED) (٣) اهمیت فراوان دارد.

واشینگتن"ند" (NED) (٤) را درست كرد كه سیاست خارجی‌اش را از طریق آن گسترش دهد و در عین حال به  آن ظاهری غیر دولتی بدهد. "ند" مدعی است كه دموكراسی را اشاعه میدهد در حالی‌كه به طور واقعی فقط برای پیشبرد اقتصاد بازار عمل میكند و كنترل مداوم قدرتمندان محلی و الیت جهانی را اعمال مینماید.

برخی ازرهبران سیاست خارجی آ.اف.ال ــ سی.آی.او (AFL-CIO) در زمره بنیانگزاران "ند" بوده اند و فدراسیون مركز آمریكائی برای همبستگی بین المللی كارگران كه بنام سولیداریتی سنتر شناخته شده یكی از چهار نهاد اصلی "ند" است كه همسوی شاخه های بین المللی احزاب دموكرات و جمهوریخواه و اطاق تجارت می‌باشند. سولیداریتی سنتر ٩٠ درصد بودجه خود را از" ند" دریافت میكند و با آن‌كه برخی كار های مثبت هم انجام داده ولی عمدتا برای اخته كردن مبارزات كارگران دیگر كشورهای دنیا ــ بویژه در ونزوئلا ــ و در كل برای پیشبرد ِ اهداف سیاست خارجی آمریكا بكار رفته است.

سولیداریتی سنتر نه فقط علیه كارگران سراسر دنیا عمل كرده بلكه این عملكرد كاملا خودسرانه بوده است . اتحادیه های كارگری ایالات متحده و یا اعضای‌شان هرگز چنین خواسته‌ای ازسولیداریتی سنتر نداشته اند و هرگز هیچ توضیح روشنی هم به آنها داده نشده.

بنابر این حمایت از كوشش‌هایی كه برای گسستن حلقۀ اتصالِ "اعطای ملی برای دموكراسی ــ سولیداریتی سنتر" با جنبش كارگری صورت میگیرد٬ حیاتی است زیرا نه تنها به خرابكاری‌های‌مان در مورد جنبش‌های كارگری در نقاط مختلف جهان پایان میدهد٬ بل به مبارزه برای آزادی در داخل ایالات متحده نیز یاری میرساند.  با اعلام استقلال از امپراطوری٬ میتوان منافع خود را تعیین و به پیش برد. 

در مباحثه بر سر سرنوشت سولیداریتی سنتر٬ چه نقطه شروعی از این بهتر؟

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ  (١) كیم سایپس عضو اتحادیه ملی نویسندگان و فعال كهنه كار جنبش كارگری ایالات متحده  است. وی در حال حاضر در دانشگاه Purdue University North Central در وستویل ایندیانا ٬ جامعه شناسی تدریس میكند. از او كتاب " تجدید حیات امپریالیسم كارگری :نگاهی به سیاست خارجی آ اف ال ــ سی آی او از ١٩٩۵ تا كنون" در شماره ماه مه ٢٠٠۵ مانتلی ریویو چاپ شده است. با وی از طریق: kscipes@pnc.edu میتوان تماس گرفت.

  (٢)Service  Employees International Union (SEIU)  اتحادیه بین المللی كارگران در آمریكای شمالی  كه ٦/١ میلیون عضو دارد و رهبر آن آندرو استون است. 

(٣و٤)  (NED)   National Endowment for Democracy در اینجا:"ند"