بیانیه های دانشجویان دانشگاه ها در محکومیت برخوردهای صورت گرفته با کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران

بیانیه شورای مرکزی انجمنهای اسلامی دانشجویان دانشگاههای شیرازوعلوم پزشکی

در روزهایی قرار داریم که برای ما یاداوردلاوریها، شکنجه هاوریخته شدن خون بسیاری از عزیزترین فرزندان این مرزوبوم در راه تحصیل استقلال وآزادی این مملکت در سالهای خفقان و شکنجه حکومت ستم شاهی است. انها از عزیزترین سرمایه خود یعنی جانشان گذشتند تا انقلابی را که با شعار آزادی شروع شده بود یاری کنند .البته بر کسی پوشیده نیست که قاطبه این افراد از قشر دانشجوو کارگران بوده اند.آنها قیام کردند تاآزادی را بدست آورند. آزادی در همه زمینه ها، چه آزادی اندیشه و چه آزادی بیان، چه آزادی قلم وچه آزادی عمل. واینک بعد از گذشت 27سال از آن سالها چه گذشته که کسانی که در راس حکومتند حتی حاضرنیستند اساسی ترین حقوق انسانی یعنی حق تلاش برای زندگی بهتر را به رسمیت بشناسند؟ انچه در این روزها بر کارگران زحمتکش شرکت اتوبوس رانی تهران گذشته نشان دهنده ان است که حاکمیت با کسانی که به دنبال احقاق حق خود باشند تند ترین بر خوردها را انجام میدهد.آقایانی که حتی کوچکترین اعتراضی ا تحمل نمی کنند مدعی مهر ورزی وعدالت گستری شده اند و شاید نمی دانند که مهر ورزی ان نیست که زن و بچه خرد سال بی گناهی که پدرشان به جرم تلاش برای رساندن صدای اعتراض خود به گوش آقایان واستیفای حقوق صنفی اینک در زندان است را بازداشت کرد و شاید متوجه نیستند که عد ا لت آن نیست که جواب فکر و اندیشه وحرف را با باتوم وپلیس ضد شورش و زندان داد.ودر این بین سکوت سنگین خبری حاکم بر رسانه های خبری داخلی جای بسی تاسف است.در پایان شورای مرکزی انجمنهای اسلامی دانشجویان دانشگاههای شیراز و علوم پزشکی ضمن محکوم کردن برخوردهای صورت گرفته با برادرا ن کارگرمان در شرکت اتوبوس رانی تهران، حمایت قاطع خود را از آنها اعلا م داشته وبیان میدارد که درکنار انها هستیم وخواستارآزادی سریع همه آنها از زندان ورسید گی به مشکلات صنفی آنان میباشیم.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  * * * *

بيانيه ي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسي

کجايند آنان كه خود را حاميان قشر فرودست جامعه ميدانند ؟ آنان که شعار کمک به اقشار کم در آمد و نيازمند جامعه را سرميدهند ؟ آنان که خود را يگانه منجيان حقوق بشر و دموكراسي مي دانند؟ اينان چگونه مدعياني هستند که با تجمع مسالمت آميز و بدور از هر گونه خشونت کارگران اتوبوسراني شرکت واحد تهران به فجيع ترين شکل برخورد ميکنند و با باتوم و گاز اشک آور به جان خانواده ي اين افراد بيگناه مي افتند و از سوي ديگر داعيه دار نظارت بر حقوق بشر در ساير كشورها هستند !؟ در حالي که ميدانيم مطابق با اصل 27 قانون اساسي تشکيل اجتماعات و راهپيمايي ها بدون حمل صلاح به شرط آنکه مخل مباني اسلام نباشد آزاد است ، همچنين چنين برخوردي نقض صريح اصل 20 اعلاميه ي جهاني حقوق بشر ميباشد ، که ايران نيز آن را پذيرفته است .

اعتصاب کارگران اتوبوسراني شرکت واحد تهران در چند روز اخير پاسخي به بي توجهي مسئولين به مطالبات به حق آنان است ، مطالباتي که صرفا جنبه ي صنفي داشته اما با برخوردي کاملا سياسي ، امنيتي و به دور از منطق مواجه شد .

حمله به خانه ي اعضا سنديکاي اتوبوسراني و بازداشت اعضاي خانواده ي آنان ، دستگيري حدود 500 نفر از کارگران به همراه عده اي از دانشجويان که به حمايت از آنان به آنها ملحق شده بودند ، مفهوم و منظور آقايان را از مهرورزي براي همگان آشکار ساخت .

برخورد و سرکوب وحشيانه ي چند روز اخير نيروهاي امنيتي و ايجاد رعب و وحشت به منظور بالا بردن هزينه اين گونه اعتراضات در بين کارگران ، نه تنها براي سرکوبگران نتيجه اي در بر نخواهد داشت بلکه باعث منسجم تر شدن آنان جهت استيفاي حقوق خود و محکم تر شدن رابطه ي جنبشهاي اجتماعي حاضر در عرصه جامعه ي مدني خواهد شد .

ما ضمن حمايت از حرکت اخير کارگران اتوبوسراني شرکت واحد تهران و اعلام انزجار از حمله و سرکوب آنان ، خواهان آزادي هر چه سريعتر بازداشت شدگان اين واقعه و رسيدگي هر چه سريع تر به مطالبات اين قشر زحمت كش ميباشيم .

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  * * * *

بيانيه‌ي انجمن اسلامي دانشگاه شهيد چمران اهواز

کارگران ايران بخشي مهم و تاثير گذار از جنبش آزادي خواه ملت ايران در يک صد سال اخير بوده است. آنان نقش بسيار مهمي را درپروسه ي انقلاب 57 داشته اند و نرسيدن آنها به حداقل حقوقشان پس از گذشت 27 سال از انقلاب ظلمي آشکار نسبت به اهداف آرمان هاي کار گران کشور است.

حق داشتن سنديکاي مستقل کار گري و حق برپايي اعتصاب بخشي از حقوق کارگران سراسر جهان است که در روند مبارزه ي دامنه دار و تاريخي آنها بر عليه استثمار و ظلم بي پايان سرمايه داري جهاني به دست آمده است. متاسفانه آنچه تا به حال بر کارگران ايراني گذشته چيزي نبوده است جز تلاش حاکميت در ممانعت از شکل گيري و سازمان دهي سنديکاهاي مستقل کارگري و در مقابل، ايجاد تشکلي وابسته به نام " خانه ي کارگر" که بيش از آنکه مدافع حقوق کارگران باشد آلت دست حاکميت در خاموش کردن صداي اعتراض و اعتصاب کارگران بوده است.

از طرف ديگر رسيدن به جامعه اي دموکراتيک و عادلانه تنها با همراهي و هم قدمي کارگران و دانشجويان به عنوان مترقي ترين بخش هاي بدنه ي اجتماعي هر ملتي امکان پذير است؛ همراهي دانشجويان با کارگران در اعتصابات اخير و اعلام حمايت گروه هاي دانشگاهي از کارگران در همين راستا صورت پذيرفته است. اين هم قدمي نويد بخش اتحاد هر چه بيشتر دانشجويان و کارگران در تحقق دموکراسي و عدالت در جامعه مي باشد. فراکسيون اکثريت انجمن اسلامي دانشگاه چمران اهواز ضمن محکوم نمودن برخورد غير قانوني نيروهاي امنيتي و انتظامي با اعتصابات کارگران شرکت واحد اتوبوس راني و دستگيري و بازداشت کارگران و دانشجويان، خواستار آزادي هر چه سريع تر تمامي کارگران و دانشجويان مي باشد.

در پايان انجمن هاي عضو اين فراکسيون حمايت کامل خود را از خواسته هاي کارگران سراسر ايران مبني بر داشتن سنديکاي مستقل کارگري و حق اعتصاب و تجمع در جهت رسيدن به خواسته هاي تاريخي کارگران اعلام مي دارد.