"جمعى از کارگران ايران خودرو" و دفاع از قانون کار

طرح مجلس براى خروج کارگران قراردادى از شمول قانون کار، "جمعى از کارگران ايران خودرو" را نيز به صف مدافعان قانون کار کشاند. اين جمع در اطلاعيه اى که در تاريخ ٢٨ آبان و بنام "کارگران شرکت ايران خودرو هرگونه تعرض به حقوق کارگران را محکوم مى کنند" منتشر کردند، از کارگران ايران خودرو دعوت کردند تا در ٢٩ آبان در اجتماع شوراهاى اسلامى در تهران شرکت کنند. اين اطلاعيه به دفعات از کارگران خواسته است تا به دفاع از قانون کار برخيزند، از جمله "جهت اعلان انزجار از طراحان قوانين ضد کارگرى و تعرض به قانون کار و حقوق کارگران و اعلام حمايت از قانون کار و اعلام همبستگى با کارگران سراسر ايران همدوش طبقه کارگر روز پنجشنبه در اجتماع اعتراض آميز کارگران شرکت خواهيم کرد. يا "از همکاران محترم و به خصوص همکاران شاغل در شيفتهاى صبح و شبکار مى خواهيم در اين اجتماع اعتراض آميز و در دفاع از قانون کار فعالانه شرکت کنند."

قانون کار رژيم اسلامى هيچگاه از طرف راديکال سوسياليستهاى جنبش کارگرى برسميت شناخته نشد، چرا که فاقد دو حق مسلم کارگرى يعنى حق تشکل آزاد و حق اعتصاب است. قانون کارى که بطور صريح، روشن و بدون قيد و شرط اين دو حق را براى کارگر برسميت نشناسد حتى اگر حاوى بالاترين حقوق براى کارگر باشد قابل دفاع نيست، چرا که ضمانت اجرايى ندارد، چه رسد به قانون کار جمهورى اسلامى که اصولا حق و حقوق چندانى براى کارگر قائل نيست.

اصولا و عملا نميشود از قانون کارى که فاقد حق تشکل و اعتصاب براى کارگر باشد دفاع کرد چرا که خود اين قانون کار ابزارى در اختيار کارگر قرار نداده تا از آن دفاع کند. براى دفاع از هر قانون کارى بايد متشکل شد و در نهايت دست به اعتصاب زد. قانون کار رژيم اسلامى و شوراهاى اسلامى نوشته و ساخته شده اند تا همين اراده کارگر امکان بروز پيدا نکند.

به همين دليل است که اعتراض به طرح مجلس براى خروج بيش از يک و نيم ميليون کارگر قراردادى از شمول قانون کار توسط شوراهاى اسلامى تبديل به صحنه دفاع از اسلام و رژيم اسلامى و ولى فقيه ميشود. فراخوان شوراهاى اسلامى به کارگران بدين معنى است که بخاطر اينکه رژيم اسلامى قانون خودش را اجرا کند کارگران بايد هربار قربون صدقه يک آخوند بروند و عريضه به اين و آن بنويسند.

موفقيت و پيروزى کارگران در جلوگيرى از حمله مجلس به کارگران قراردادى فقط مى تواند با معيار حد و درجه متشکل شدن کارگران سنجيده شود.

نکته مهم ديگرى که در اطلاعيه "جمعى از کارگران ايران خودرو" به چشم مى خورد مسئله مجلس هفتم است. در اين اطلاعيه آمده است "يکبار ديگر نمايندگان انتخابى ما ملت ايران براى رضاى و خشنودى سرمايه داران مى خواهند به قانون کار دستبرد زده ...". انتخابات مجلس هفتم تاکنون جنجالى ترين انتخابات تاريخ جمهورى اسلامى بوده است. اين مجلس را حتى يک بخش اساسى خود حاکميت قبول ندارد. مثلا دوم خردادى ها از آنها به عنوان "راه يافته" استفاده ميکنند. حتى خود مجلسى ها عبارت "نمايندگان انتخابى ملت ايران" را در مورد خود بکار نمى برند. هم دفاع از قانون کار و هم وجود عبارت "نمايندگان انتخابى ملت ايران" در اطلاعيه "جمعى از کارگران ايران خورو"؛ و هم فراخوان به کارگران براى رفتن در تجمع شوراهاى اسلامى که در قطعنامه آن از رژيم اسلامى، اسلام و ولى فقيه دفاع شده است ناشى از محروم بودن کارگران ايران از حق تشکل آزاد و حق اعتصاب است. بايد متشکل شد و تشکل ساخت. اين واقعى ترين و عملى ترين راه دفاع از حق و حقوق کارگرى است.

٧ آذر ١٣٨٣