آپارتاید در غزه باید پایان یابد

مقاله زیر که بوسیله گونار فرِدریکسون نوشته شده، پرده از جنایتی که در سایه صلح طلبی، هر روزه بر مردم ستمدیده فلسطینی روا می شود، بر می دارد و چگونگی کار برد سیستم آپارتاید نژادی و قومی را نشان می دهد. این نوشته همچنین نادانی و حماقت سیاسی یا حیله گری کسانی که اسرائیل را مدرن ترین و دموکراتیک ترین جامعه منطقه نامیده و می نامند را نشان می دهد. این مقاله در تاریخ 28 نوامبر ٢٠٠۵ در روزنامه آفتون بلادت به چاپ رسیده است.

ترجمه این نوشته را به تمام انسانهائی که به طور واقعی و خستگی ناپذیر بر علیه استثمار، ظلم و ستم سرمایه داری، که در اشکال و چهره های متفاوت( نژاد پرستانه، نئولیبرالی، اسلامی و ...) اعمال می شود، مبارزه می کنند، بویژه مادران فلسطینی که در پشت دیوارهای اسرائیل کودکشان را متولد می کنن، و با حسرت به چراغهای بیمارستانهای اسرائیلی در آن طرف راه بندان چشم می دوزند، تقدیم می کنم.

حمید قربانی ٢٠ ژانویه ٢٠٠٦

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

وجود دارند کسانی که فکر می کنند خالی نمودن غزه از جانب اسرائیل یک قدم به طرف صلح و بخشش است. هستند کسانی که فکر می کنند شارون فروتن شده است.

هستند کسانی که فکر می کنند که اکنون امکان اینکه که فلسطینی ها بتوانند دولت دموکراتیک خود را ایجاد می کنند، موجود است. اگر این اتفاق نمی افتد این دیگر تقصیر خود فلسطینی ها است.

اما واقعیت چه می گوید؟ با نگاهی به اسناد موجود و پراتیک روزمره متوجه می شویم که مردم ساکن غزه در آینده هم زیر کنترل قدرت نظامی اسرائیل قرار خواهند داشت زیرا که در آینده نیز مرزها، آسمان، بنادر و... آن منطقه را اسرائیلی ها تحت کنترل خود خواهند داشت. دولت اسرائیل بر مسافرت و ورود و خروج کالا به غزه کنترول خواهد داشت. اسرائیل کنترل بر قیمت بنزین، برق، گاز و آب آشامیدن در دست خود نگه می دارد و از آن بعنوان یک شیوه کنترل بر مردم استفاده خواهد کرد. اسرائیل قیمت آب آشامیدنی و ارز آنها را تعیین خواهد نمود. وزارت کشور(امور داخله) اسرائیل بر امور خانوادگی (ثبت و احوال) و تابعیت فسلطینی ها نظارت خواهد کرد.

اسرائیل دور منطقه غزه یک منطقه حائل به طول ٧٠ کیلومتر و عرض صدها متر کشیده است با برجهای دیده بانی و سیم های برق ساکنین فلسطینی را محصورنموده است. آن ایستگاه های بازرسی مرز مصر که بوسیله نیروهای اتحادیه اروپا اداره می شوند پیشرفت خیلی اندکی است. کشور خیالی فلسطینی ها هنوز هم به دو منطقه کناره غربی و غزه تقسیم شده وبرنامه ریزی برای ساختن راه یا کشیدن راه آهن بین این دو منطقه یک فانتزی بیشتر نیست. در کناره غربی از خیلی قبل ها بالا بردن دیوار و ایجاد راه بندانها ادامه دارد. ایجادِ یک دولت فلسطینی در شرایط حاضر یک آرزو بیشتر نیست.

بعد از عقب نشینی از غزه، اما اشغال در کناره غربی هم چنان به شدت ادامه دارد، اسرائیل در این جا فقط چند خانۀ بی اهمیت مسکونی را خراب کرده است. صدها هزار فلسطینی در بین مناطق نظامی اسرئیلی محصور شده اند و بوسیله راه ها و سکونت داده شده های اسرئیلی از زمین های کشاورزی و باغات میوه شان جدا افتاده اند. غزه هنوز هم یک زندان بزرگ است.

اخیراً عده ای از زیارت کنندگان و توریست ها مجبور شدند دو ساعت در یک راه بندان نظامی در حوالی دیوار جدید برای رفتن از اورشلیم به بیت اللهم محاصره شده منتظر بمانند. پاسپورت های آنها را نگاه کرده و وسائل و چمدانها را باز نموده و همه را بازرسی کردند. مسافران واقعاً شوکه و متعجب شده بودند چون به آنها گفته نشده بود که چقدر اشغال کنندگان سختگیرند.

راه های مدرن برای یک تعداد محدودی سکونت داده شده اسرائیلی ساخته شده اند در حالیکه سه میلیون فلسطینی در بین حصارها محبوس و از یک دیگر و دنیای خارج جدا افتاده، و بوسیلۀ نظامیان اسرئیلی نگهبانی می شوند، و اغلب فقط امکان استفاده از راه های بزرو (پیاده روهای تنگ و باریک) دارند. باضافه برنامه ریزی برای ساختن ٦٤٠٠ واحد مسکونی جدید برای سکونت اسرائیلی ها در کناره غربی را در دست اجراء دارند. شرق اورشلیم پایتخت آینده فلسطینی ها از شهرهای دیگر فلسطینی جدا کرده اند و فلسطینی ها را مجبور به ترک آن جا می کنند.

اکنون یک میلیون و چهارصد هزار نفر در غزه زندگی می کنند که در سال ٢٠١٠ جمعیت آن جا به دو میلیون نفر بالغ خواهد شد. جمعیت خیلی به شدت در حال افزایش است و هر زن 5 تا 6 کودک می زاید این یعنی رشد ٣\۵ در صد جمعیت در سال. هم اکنون در هر کیلومتر مربع در غزه هفتاد و چهار هزار نفر زندگی می کنند، که می توان با بیست و پنج هزار نفر در مانهاتان مقایسه کرد.

بین سال های ٢٠٠٠ و ٢٠٠٣ بر طبق گزارش سازمان ملل متحد تعداد ۵٦ زایمان در پشت راه بندانهای نظامی اسرائیلی برای مادران منتظر فلسطینی روی داده است که از این تعداد کودک تازه متولد شده نصف شان باضافه ١٩ زن باردار در هنگام تولد نوزادشان کشته شده اند.

قدرت اشغالی اسرائیل خانه ها، مدارس، راه ها، کارخانه ها، درختان میوه با غ ها، زمین های کشاورزی، بیمارستان ها و مساجد فلسطینی ها را ویران کرده است و از رفتن آنها به مدرسه و کشاورزی کردن و استفاده از بیمارستان جلوگیری می کند. دولت های اسرائیل و آمریکا در حالیکه خانه های مقامات فلسطینی را با بلدوزرهای اسرائیلی با خاک یکسان می کنند، از مقامات فلسطینی می خواهند که خود مسئولیت آنچه که آنها امنیتی می نامند برعهده گیرند. گفته می شود غزه آن مکانی است که امکان این که دولت آینده فلسطینی در آن جا پا بگیرد موجود است ولی امروزه غزه، ونیز قسمت هائی از کناره غربیِ قسمت شده، تکه تکه شده و همواره اشغال شده بوسیله ارتش اسرائیلی ومحبوس شده در میان مرزهای الکتریکی هستند.

این به معنی جدائی سیستماتیک قومی ،بانتوستان و گتو ساختن است، مردمی که از آزادی و حاکمیت بر سر نوشت خود حقیقتاً محروم شده اند. در حدود 4 میلیون فلسطینی حق رأی دادن ندارند.

آپارتأید سیستمی است که در آن مردم بومی و متولد شده در کشوری، در آن جا از حقوق سیاسی بدلائل نژادی و قومی و...محروم شده باشند. در پی صلح بودن، قرارداد اُسلو، میانجیگیری آمریکائی ها و نقشه راه، همه و همه فقط تخیلات واهی هستند. اما از سوی دیگر هم اکنون مبارزه ای واقعی بر ضد آپاتأید از نو شروع شده است.

این تضاد و اختلاف سیاست جهانی را زهرآلو می کند، وچگونگی برخورد با مسئله فلسطین باعث نفرت اعراب از آمریکا است.

این که گفته می شود که اگر فلسطینی ها دولت خود را بوجود نمی آورند اشتباه خودشان است یک بی حرمتی بیش نیست .