! آموزه های اعتصاب كارگران پست كانادا

حوری صهبا

به نقل از به پیش! شماره 66، یکشنبه 23 مرداد 1390، 14 اوت 2011


23/7/2011

دوم جون ٢٠١١ ٬ مذاكرات نه ماهه بین رهبران اتحادیه پست كانادا ومدیریت شركت پست كانادا برای قرارداد چهار ساله جدید به شكست انجامید و كارگران قراراعتصاب را از روز بعد به اجرا گذاردند. آنان با هوشیاری تمام شكل اعتصاب چرخشی را برگزیدند كه از شهر وینی پگ شروع می شد. در این نوع اعتصاب ٬ هر منطقه به نوبت ٢٤ یا ٤٨ ساعت اعتصاب میكند ومناطق دیگر نامه ها ومحموله های پستی شان را دریافت میكنند و بنا بر این میتوانند مراودات خود را با محدودیت هایی ادامه دهند. این شكل اعتصاب امكان میدهد اولا اعتصابیون ٬ حمایت مردم فرودست را كه منتظر چك كمكهای دولتی ٬ ازكار افتادگی بازنشستگی و بیمه بیكاری شان بودند را از دست ندهند٬ امور كسبه و مغازه داران خرده پا را مختل ننمایند٬ و تداوم اعتصاب را تضمین نمایند. نیز اقدام دولت برای بردن لایحه بازگشت به كار و ختم اعتصاب به مجلس را به عقب بیندازند. آن ها اعتصاب چرخشی را بیش از هر شكلی مناسب شرایط بد اقتصادی كنونی میدانستند و این نشانه ی دورنگری و برنامه ریزی كارگران و رهبران شان بود.

اتحادیه سراسری پست كانادا با ٤٨٠٠٠ عضو٬ یكی از رادیكال ترین اتحادیه های كانادا میباشد. دنیس لمولن نماینده این اتحادیه ٬ خود را سوسیالیست میشمارد ودر بسیاری ازاكسیون های كارگری كانادا به عنوان سخنران دعوت شده و میشود. وی در اكسیون های حمایت از محمود صالحی و منصور اسانلو در برابر سفارت ایران در اتاوا و اكسیون های دیگر همواره شركت داشته و سخنرانیهای پرشوری كرده است. اتحادیه پست كانادا اولین اتحادیه ای است كه در سال ٬٢٠٠٨ از قطعنامه شماره ۵٠ اتحادیه خدمات عمومی كانادا در حمایت از مردم فلسطین و بایكوت اسرائیل حمایت نمود.

اعتصاب ٬ هم چنان كه انتظار میرفت از حمایت فوری و فعالانه بازنشستگان پست و بسیاری از اتحادیه های محلی و سراسری كانادا از جمله اتحادیه كارگران خدمات عمومی انتاریو ٬ اتحادیه كارگران اتوموبیل سازی ٬اتحادیه معلمان انتاریو٬ اتحادیه كارگران معادن قلع سادبری و اتحادیه كارگران ذوب آهن و فلز كاران هامیلتون و بویژه كارگران كارخانه یو.اس. استیل كه ماههاست در حالت اعتصاب/اخراج قراردارند٬ برخوردارشد. هم چنین ٬ كارگران پست كه رابطه نزدیكی با مردم محلات دارند علیرغم دسیسه های دولت ٬ میدیا و مدیریت از حمایت نسبتا بالایی در میان مردم برخوردار بودند.

سازمان پست كانادا خواستار حذف كامل سیستم بازنشستگی موجود و جایگزینی آن با سیستم پس انداز بانكی شخصی برای استخدام های جدید ٬ كاهش مرخصی ها و مرخصیهای بیماری٬ حذف مزایای زنان كارگر٬ كاهش دستمزد استخدام برای كارگران جدید را از ٢٤ دلار در ساعت به حداكثر ۵/١٧ دلار در ساعت بوده و برای جبران كسر بود جه صندوق بازنشستگی پست كانادا٬(به مبلغ ٣/٣ بیلیون دلار) مدیریت میخواهد كه تا ۵ سال به كاركنان تازه استخدام بازنشستگی تعلق نگیرد و ادامه مذاكرات را منوط به پذیرش این شروط می نمود. در مقابل اتحادیه مصمم بود كه به هیچوجه از قرارداد كنونی عقب نشینی نكرده و اجازه تعرض به مدیریت ندهد.

یك هفته بعد از شروع اعتصاب٬ كارگران پست در عین حفظ موضع اعتصاب ٬ بااتخاذ تاكتیك كار داوطلبانه ٬ چك های حقوق بیمه بیكاری ٬بازنشستگی ها ٬ كمكهای دولتی و از كار افتادگی را به دست مردم رساندند. با این حركت ٬ مردم به حمایت آنها مصمم تر شدند. كارگران قدم هایشان با حزم و دور اندیشی تحسین آمیزی بر میداشتند. با این اقدام آنها توانستند در واقع نتایج همه پرسی و آمارهایی را كه یكی از دست راستی ترین روزنامه های كانادا منتشر كرد٬ خنثی نمایند. این روزنامه مدعی بود كه نزدیك به هفتاد درصد سؤال شوندگان٬ مخالف اعتصاب پست هستند و موافق لایحه بازگشت به كار و با زیركی تمام ٬ مشغول شكل دادن افكار عمومی علیه اعتصابیون بود.

روز چهاردهم جون ٬ شركت پست كانادا در یك اقدام بی سابقه٬ درب ادارات پست كانادا را به روی كارگران و كارمندان بست و همه را اخراج كرد٬ همان كاری كه یو اس استیل با فولاد كاران هامیلتون كرده.

اعتصاب / اخراج كارگران پست ٬ ١١ روز به طول انجامید و سپس دولت دخالت كرد و لایحه بازگشت به كار را به مجلس برد. آنها اعلام كردند كه در طی این اعتصاب شركت پست كانادا صد میلیون دلار سود ازدست داده است. یكی از رهبران اعتصاب گفت: " معلوم شد این كارگران هستند كه دارند این سودها را تولید میكنند ونه مدیران و مدیرعامل پست ٬ زیرا آنها وقتی كارگران در اعتصاب بودند٬ كارمیكردند. هم چنین معلوم شد كه اگر آنها و مدیرعامل دیپك چاپرا كار نكنند٬ شركت پست كانادا نفع خواهد برد! حالا می فهمید تولید كننده سود كیست؟" مدیریت میگوید : با آنكه سالانه ٢٤٠٠٠ خانه در كانادا ساخته میشود ولی تعداد نامه ها ۵/١ درصد در سال كاهش یافته است. هم چنین تعداد نامه های پستی در طی ۵ سال گذشته ١٧ درصد كاهش یافته چرا كه مردم بیش از پیش از فیس بوك٬ ایمیل ٬ موبایل و تكس استفاده می كنند.

لازم است بدانیم كه حقوق مدیران پست كانادادرمیان ده رده ی اول بالاترین حقوقها ی دولتی كانادا قرار دارد. فوریه ٢٠١١ ٬ دیپك چاپرا مدیر عامل جدید شركت پست كانادا با یك قرارداد ۵ ساله٬ با حقوقی بیش از ٦۵٠ هزار دلاردر سال استخدام شده و بازنشستگی و مزایایش نیز بالغ برهمین مبلغ می باشد. وی استخدام شده تا " مدرنیزاسیون" شركت پست كانادا را عملی نماید و"پست كانادا را از ورشكستگی نجات دهد چرا كه صندوق بازنشستگی كارگران خالی است وتولید سود پائین است وجوابگوی پرداخت حقوق و مزایای كارگران نیست". طنز روزگار است كه كاهش وقطع خدمات عمومی٬ بیكارسازی ها٬ خصوصی سازی خدمات پستی و در نتیجه گران كردن استفاده از پست برای زحمتكشان وفرودستان٬ اخراج و تهاجم به اتحادیه ها و تشكلهای كارگران٬ محتوای این " مدرنیزاسیون " را تشكیل می دهد. مدیریت با كاهش و حذف حقوق و مزایای كارگران وانمود می كند كه كسر بودجه صندوق بازنشستگی را جبران خواهد كرد و بیكارسازی ها را بنا بر خصلت دوران اینترنت و زائد شدن بسیاری از خدمات پستی سنتی توجیه می نماید. در مقابل نمایندگان كارگران٬ طرح تعاونی كردن خدمات پستی را طرح نموده اند كه بر اساس آن این خدمات توسط تعاونی های تحت كنترل كارگران كنترات می شود ٬ محدوده خدمات شركت پست كانادا به تمام نواحی غیرشهری گسترش می یابد٬ كارگران بیكار نمی شوند و سوددهی شركت تأمین می شود.

در اعتراض به بستن درها به روی كارگران و اخراج٬ راهپیمایی ها و تظاهراتهای گسترده كارگران پست در شهر های كبك٬ وینی پگ ٬ هالیفكس٬ سیدنی ٬ فردریكتون ٬ ونكوورو... حمایت مردم را جلب كرد ولی تغییری در سیاست مدیریت ایجاد نشد. درمقابله با بالا گرفتن مبارزات كارگران ٬ دولت محافطه كاران شتابزده دخالت كرد ودر هراس از بالا گرفتن حمایت از این مبارزات در سطح كشور كه بنا بر خصلت گستردگی این صنعت ٬ سراسری و حتی جهانی است٬ لایحه بازگشت به كار را به مجلس برد . همراه با آن قراردادی چهار ساله با امتیازاتی به مراتب پایین تر از قرارداد مدیریت ارائه كرد كه در آن هیچ جایی برای حكمیت و یا مذاكرات سه جانبه پیش بینی نشده بود٬ دستمزد استخدام جدید به ٨ دلار و حتی كمتر تقلیل یافته وسیستم پس انداز شخصی جایگزین بازنشستگی شده بود . این قرارداد با اعتراض كارگران و اتحادیه شان مواجه گشت.

لایحه به مدت ۵٨ ساعت در مجلس از سوی اپوزیسیون نیودمكرات به چالش كشیده شد. با آنكه مبرهن بود كه دولت اكثریت محافظه كاران آن را خواهد گذراند٬ نیو دمكرات ها تلاش كردند با مناظرات پارلمانی آن را عقب بیندازند و مبارزه پارلمانی شان برای وارد كردن تصحیحات در قرارداد پیشنهادی دولت را جایگزین مبارزات حی و حاضر كارگران پست در خیابانها نموده و با پایان مناظراتشان با محافظه كاران در پارلمان ٬ پایان مبارزات كارگران را اعلام كنند٬ اما اتحادیه به سادگی از" كوششهای آنان در دفاع از كارگران" قدردانی نمود و گفت كه كارگران به مبارزات خود ادامه خواهند داد چرا كه امرمبارزه طبقاتی٬ امر زندگی و كار آنان است.

روز ٢٨ جون ٬ در حالیكه كارگران هنوز در خیابانها بودند ٬ لایحه به تصویب رسید. مناظرات نیودمكراتها توانست تنها ۵٨ ساعت آن را به تأخیر اندازد. اعتصاب پایان یافت وكارگران ناچاربه بازگشت به كار شدند. گفتنی است كه در ١۵ جون ٬ یكروز قبل ازبستن درها به روی كارگران و اخراج عمومی آنها٬ چهارهزارو هشتصد تن ازكاركنان شركت هواپیمایی ایر كانادا اعتصاب كردند و دولت بلافاصله قانون بازگشت به كار را تصویب و كارگران را به كار برگرداند. در همان مدت كوتاه اعتصاب٬ كارگران پست٬ با آنها اعلام همبستگی وهمدردی كردند .

نماینده اتحادیه كارگران پست كانادا٬ دنیس لمولن لایحه بازگشت به كار را غیرقانونی٬ تنبیهی و ناعادلانه خواند و اعلام كرد كه این حمله به ابتدائی ترین آزادی های انسانی چون آزادی ابراز عقیده و بیان است وعمل دولت را تقبیح نمود وگفت كه كارگران دولت را سو خواهند كرد چرا كه حتی حق مذاكره برای قرارداد جدید را از كارگران سلب كرده است . این بدان معنی است كه دولت و مدیریت پست كانادا٬ تشكل اتحادیه كاركنان پست را حتی در همین قواره نیز موی دماغ خود دیده وتهاجم به كارگران نامتشكل را ساده تر میداند. این اعتصاب بار دیگر بر اهمیت تشكیلات برای پیشبرد مبارزه علیه سرمایه داران تأكید نهاد. اعتصاب پست نشان داد كه مبارزه برای نان و بهبود شرایط كار جدا از مبارزه برای آزادی نیست و كارگران بدون دسترسی به تریبون آزاد قادر نیستند مطالبات حقه خود را به گوش مردم برسانند و حمایت فعال آنها را كسب كنند. هم چنین نشان داد كه مبارزات پرشور كارگری ٬ چنانچه از رهبری متشكل سیاسی طبقاتی برخوردار نباشد و اساس سیستم سرمایه را هدف قرار ندهد٬ راه به جایی نخواهد برد.

به نقل از به پیش! شماره 66، یکشنبه 23 مرداد 1390، 14 اوت 2011


www.wsu-iran.org wsu_wm@yahoo.com